De hemel op aarde? Bijna! Hoewel… Het had niet veel gescheeld of ik had de afgelopen zomer op Terschelling het leven gelaten. Na een van de vele blote duiken in zee liep ik door de branding naar het strand en werd ik bijna aangereden! Niet door een traditionele huifkartocht of demonstratie van een vergeten reddingboot. Ook niet door een strandbus vol toeristen die te lui zijn om naar het drenkelingenhuisje te lopen voor een paar ‘ik-ben-er-ook-geweest-foto’s’… Nee, door een fiets!
Een fiets? Ja een fiets! Op het strand? Hoe dan? Tegenwoordig kun je (in ieder geval op Terschelling) een elektrische fatbike huren. Dat is een Mountainbike met extra dikke banden waarmee je moeiteloos rul zand of mening branding trotseert. En ook al mag je er niet mee door het water, de verleiding is er natuurlijk altijd… Tip: mocht je op Terschelling de zee uit lopen? Kijk eerst even links, rechts, links!
Of draai de rollen om en doe wat ik heb gedaan! Want, wat menig toerist kan, kan enig naturist ook! Na onderzoek ben ik de volgende dag ook zo’n fatbike gaan huren. Ik ben naar het groene strand in West gereden, heb daar alles uitgetrokken en vervolgens een prachtige naturistische fietstocht gemaakt naar het drenkelingenhuisje in Oost. Uiteraard met een pauze bij het naaktstrand op West aan Zee (paal 8) en Oosterend, waar ik even een verfrissende duik heb genomen in de zee.
Het naturistisch leven op de Wadden is er voor mij alleen maar mooier en veelzijdiger op geworden. Hoe mooi zou het nu zijn als er nu op elk eiland ook nog een camping of accommodatie zou komen waar je als naturist 100% jezelf kunt zijn? Soms is een hemel op aarde dichterbij dan je denkt, maar blijft het wachten op een engel die dat mogelijk maakt. Maar tot het zo ver is, blijf ik er gewoon naar uitkijken; Links, rechts, links…
